دکتر محمد رضا روزبه

 

 

 

 

بیچاره مترسک !

 

 

بی‌‌پلک‌ به‌ هم ‌برزدنی، بر سر پا ماند

 

یک عمر سر مزرعه با چشمِ چراغان.

هنگام درو آمده، اما

 

سهم وی از این مزرعه، نفرین کلاغان !

@@@@@

 

 

از چاله به چاه

تو بر اوج فلک چه دانى چیست
که ندانى که در سرایت کیست  (سعدی)
______________________


افسوس ای منجّم!
در جست‌وجوی طالع و تقدیر آدمی،
مُشتی سیاهچاله در اعماق کهکشان،
هوش از سرت ربود و ندیدی
این چاه‌های ویلِ زمین را
                                  که یک‌نفس
بلعیده‌اند هر دو جهان را و
                                      باز هم
صد قورت و نیمِ دیگرشان باقی‌ست!


- کو؟ کو؟ کدام چاه؟
ها!
- این چاه‌های ژرفِ لبالب ز اسکناس:
                  
جیب‌ِ پُر از تبرکِ اصحابِ اختلاس!



محمدرضا روزبه، شهریور ۹۸

 

 

دکتر محمدرضا روزبه ( شاعر نامی بروجرد)