وقتی قرار است کار برای خدا و خلق خدا باشد
farhad davoodvandi | سه شنبه, ۱۶ شهریور ۱۳۹۵، ۱۱:۵۷ ب.ظ
وقتی قرار است
کار برای خدا و خلق خدا باشد
مراسم
تودیع و معارفه تمام شده، ساعاتی از ظهر هم گذشته است، مسوول قبلی بعد از
اینکه برای آخرین بار نگاهی به دفتر کارش که دیگر باید برای همیشه با آن
وداع کند، می اندازد، موقع ترک محل و قبل از رفتن به منزل تصمیم می گیرد در
این دَم آخر هم کاری برای شهرش انجام بدهد.
در آخرین فعالیت کاری، تعویض و نصب تابلو جدید و زیبایی بنام شهید قهرمان جنگ سرلشکر محمد بروجردی را در کنار جاده بین المللی بروجرد به اشترینان و ملایر را با جدیت پیگیری می کند.
خیالش از بابت تعویض تابلو که راحت می شود، لبخندی می زند و با احساس رضایت از این آخرین کاری هم که برای شهرش انجام داد، شاد و سر حال روانه منزل می شود.
این است فرق مسوول با رئیس!
مسوول حتی پس از بازنشستگی هم به شهر زادگاهش عشق می ورزد و بدون چشم داشت کار می کند، اما آقایان رئیس و روساء حتی در ساعات اداری هم دلشان با شهر و زادگاهشان نیست، چه برسد به اینکه روزی روزگاری بازنشسته شوند!
در آخرین فعالیت کاری، تعویض و نصب تابلو جدید و زیبایی بنام شهید قهرمان جنگ سرلشکر محمد بروجردی را در کنار جاده بین المللی بروجرد به اشترینان و ملایر را با جدیت پیگیری می کند.
خیالش از بابت تعویض تابلو که راحت می شود، لبخندی می زند و با احساس رضایت از این آخرین کاری هم که برای شهرش انجام داد، شاد و سر حال روانه منزل می شود.
این است فرق مسوول با رئیس!
مسوول حتی پس از بازنشستگی هم به شهر زادگاهش عشق می ورزد و بدون چشم داشت کار می کند، اما آقایان رئیس و روساء حتی در ساعات اداری هم دلشان با شهر و زادگاهشان نیست، چه برسد به اینکه روزی روزگاری بازنشسته شوند!
