طنز بروجردی

 

‍(( طنز بروجردی))

طَنز وا زِووُن وُوریردی

 

هیکَلاشُو  وُرمِپَنِمَه،

مِتِرِنگَن دِه مین صَندلیا وُ

 اِیسِه یکی مُوخا بیایَه

 زیر اَنگِلِشُونِه بی رَه تا بَتُونَن وُردارَنِشُو

 

وِ قلم :  فرهاد داودوندی - ووریرد

اِشنَفتیت چَن روز پیش تِه ووریرد یه همایش سَر ساعت وُ دقیقه ای کِه اعلام کِرده بی یَن شُروع شی یَه؟!

مُوئن یه ثانیه ام  ای همایش وِره شُروعش تاخیر نَئشتَه! خیلی ذوق زیَه شُوئیم که بالاخره بعد از دو سه هزار سال که ا دُرُس شی ین  ووریرد می ذَره بالاخره یه هَمایشی سر موقع شروع شی یه!

حرف مَنه جدی گِرفتِیت؟ شوخی کِردم  اصلن غیر مُمکِنَه وِره یه دَفَم که شیه ای اتفاق بِفتَه!

 عِراز کُش شُوئیم تِه ای شهر، اَ بَسکه  دِنگه مُو  مُوخا بیایَهُ  یِه جُوری که اونا قُوت و لُوت نَکُنَن، نَرم و نُولوک  و بعضی مسوولین برگزاری مراسما بُوییم،  یه بُر و شُره ماطل خُویتو  تِه  نِشستا وَ مُسابِقا ورزشی  نَکُنیت!

اَ شش هفته قبل مُوئن فِلان نشست و سمینار یا فلان مسابقه ورزشی قِرارَه ساعت مثلا 8 صُو تِه فِلان سالن یا فلان اداره انجام بی رَه، ایمانِه ساده دِلَم  وُرمی سیم  هَمو او روزی کِه گُفتَن  دقیقن سر ساعت مِ ریم تِه  او نِشست مِنی شیم کِه یه چی وِ مَعلوماتِمُو  اِضافه  بَشه!

چِشِتو روز بَد نُونَه،  گُفتن ساعت 8 ،   تا ساعت 9 که اصلن بَنی بَشر تِه سالن پَر نِمِزنَه، اِنقَد مُوخایم سَر صندلی هِلُ و گِل کنیمُ خُویمُونِه اَ ای وَر وِ اُو وَر  بَجُومُونیم که زَخم بَستر نِی ریم.

 اَ ساعت 10 و بعد یواش یواش سر و کله مسوولین پی یا مِشه، چُونُونَم وا هُودیلُو میایَن کِه هر کَه نَفَمَه فِکر مُوکُونَه هُو دیلوُشُو  وِره ای نَه که زوتَر اَ بَقیه خُوئِشونه وِ مَحلِ نِشست رَسُونَن!

 بالاخره نِشستی کِه قِرار بی یَه سَر ساعت 8 صُو شروع بَشه و یه ساعَتَه تموم بَشَه، ای یَر شانس بیاریم و مُشکلی پیش نی یایَه موقع اَذون ظُر تَموم مِشَه.

شش هفت ساعت مردم مُوخا بَنیشن سر صندلی و فقط شِنَوَنده بان، وقتی ئم مُوخا اَ رُو صَندلی آشو  وُری سَن وِ خاطر ای کِه و خاطر یه جا نِشسَه دِه شش هفت ساعت هیکَلاشُو  وُرپَنِمِسَه،  مِتِرِنگَن تِه مین صَندلیا وُ اِیسِه یکی مُوخا بیایَه زیر اَنگِلِشُونِه بی رَه تا بَتُونَن وُردارَنِشُو.

راسی یائم رفت وِرَتو بُوئِم ای یَر ای نِشَست تا که هَمیشه وا تاخیر چَن ساعته شروع و تموم مِشه، زِمِسُو با وُ بُخاریا سالن کار نَکُونَن اَ زور سَرما لُول می یاریم و دِنَه دُوآلِمو تا مُدتا  هُل وُ مَلوُچ مِشه و ای یَر سینِه پَلُوئم کُنیم کِه دیه باید تِه فِکر تُوره کَش وِ اُو دنیا بایم کِه شی بی یَه رَفتیم سِمینار

هَم نِصف روز  وِ خاطر دیر شروع شین برنامه عُمرِمُونِه  وَ هَدر دی یِیم وُ هَم وِ خاطر ای کِه یارانه مواد سوختی قطع شیه وُ سیستم گرمایشی یِه سالُنانِه رُوشُو نَکِردَن تِه ای هوا سَرد مِچایم و

اَ زور لاشَه دَرد  وُ  لُول اُوردَن تا مُدَتا سَرو پُوتُوکِمُو  وِ خاطِر سینه پَلو کِردن  وِ هَم مِری زَه وُ لُوچِمُو آویزونِ مینِ رُومُو مِشه وُ ای سِه دی یَه تا یکی دُو هفتَه وِ خاطر سَرما خُوردن هِزار تا پِشگَه مُوخا کُنیم تا خُو بایم.