مگر نباید کلاس مربیگری ورزشی 120 ساعت باشد؟!
💥مگر نباید کلاس مربیگری ورزشی 120 ساعت باشد؟!
اگر نخوردیم نان گندم، دیدیم دست مردم
✍️به قلم: فرهاد داودوندی- بروجرد:
گرفتن مبالغ بالا با تعداد زیاد شرکت کنندگان در کلاس های مربیگری ورزشی ظاهرا در این شهر و استان، مُد روز شده است!!!
جدای از اینکه خروجی های این کلاس ها در پیشبرد ورزش شهر و استان مشخص نیست، برگزاری فشرده! این کلاس ها در جای خود قابل توجه است.
در عادی ترین حالت بنا به گفته متخصصین امر، برگزاری هر کلاس استاندارد مربیگری و حتی داوری باید 120 ساعت باشد.
این به آن معنا است که اگر فرض را بر این بگذاریم که هر روز 8 ساعت وقت صرف تدریس در این کلاس ها بشود، 15 روز وقت لازم است تا آخرین دست آوردهای علمی آن ورزش خاص توسط مدرسین درجه یک فدراسیون در یک کلاس آموزش مربیگری به حاضرین آموخته شود!
بارها دیده شده که کلاس های مربیگری با حضور تعداد بسیاری از علاقمندان به یادگیری علوم مربیگری ورزشی و با گرفتن مبالغ بالا طی دو سه روز ختم بخیر! شده است و بنوعی طی چند ساعت محدود، سر و ته کلاس را به هم آورده اند.
جالب تر اینکه این کلاس ها در استانداردهای لازم باید 60 ساعت عملی و 60 ساعت بصورت تئوری برگزار گردند و از آنجا که برای هر گزینه تخصصی باید مدرسان متخصص آن رشته خاص تدریس نمایند پس حضور چندین مدرس متخصص در این کلاس ها بنوعی الزامی می باشد.
نباید از یاد برد که بعضی ورزش ها در بعضی فدراسیون ها در واقع تجمیع چندین رشته ورزشی در قالب یک هیات ورزشی می باشند، به این معنا که چندین رشته مختلف ورزشی را در یک هیات نامگذاری کرده اند که کار در برگزاری کلاس مربیگری برای مسوولین این ورزش ها سخت تر از دیگر ورزش های تک رشته ای می باشد و حتما لازم است در همین زمان استاندارد 120 ساعته، کلیه رشته های آن ورزش بصورت تئوری و عملی آموزش داده شود.
راستی بنظر شما خواننده گرامی می توان در یک کلاس مربیگری با یک یا حداکثر دو مدرس آخرین علوم ورزش را که باید 15 روزه آموزش داد، طی دو یا سه روز به علاقمندان به مربیگری ورزشی آموزش داد؟!
نکند برگزاری این کلاس های مربیگری که با دریافت حداکثر مبالغ دریافتی با تعداد زیاد علاقمندان انجام می گیرد، فقط برای رفع تکلیف یا احیانا پر کردن فرم بیلان کاری بعضی هیات های ورزشی انجام بگیرد که اگر اینچنین باشد، مطمئنا خروجی این کلاس ها را نمی توان در رشد ورزش در میادین ورزشی دید و شاید تنها حُسن این کلاس های بدون ثمر، فقط در حد دادن چندین مدرک بدون عمل خواهد بود و بس!