گفتگو با زنده یاد پهلوان جواد کدخدا

 

دریافت

 

 

گفتگو با زنده یاد پهلوان جواد کدخدا


 پیشکسوت ورزش باستانی بروجرد


ملقب به جواد سبیل (جواد بوقه)

 

فرهاد داودوندی - بروجرد:

 

توضیح فرهاد داودوندی: شب اول مهر ماه 1392 بود که  عقربه های  ساعت دیواری از ساعت  10 شب رد شده بود که دوستی با من تماس گرفت و اعلام نمود یکی از پیشکسوتان ورزش باستانی بروجرد قبل از رفتن به اطاق عمل برای جراحی ( فردا قراربود جراحی بشود) ، اعلام نموده دوست دارم داودوندی خبرنگار را ببینم!

 درنگ نکردم و شال و کلاه نموده و به آدرسی که به من دادند رفتم.  در بدو ورود دیدن عکسهای قدیمی آقای جواد کدخدا پیشکسوت باستانی بروجرد بر دیوار که بطور منظم قاب گرفته شده بودند، برایم صحنه جالبی پیش آورد.

یکی دو ساعت گفتگوی شیرین که بیشتر آن مربوط به بیان خاطرات دهه 20 و 30   شمسی از ورزش باستانی بروجرد از زبان آقای جواد کدخدا بود، مرا به وجد آورد. متاسفانه ویرایش این مصاحبه تا امروز میسر نشد، اینک این شما و این متن مصاحبه با آقای جواد کدخدا، از باستانی کاران قدیم بروجرد.

 

@@@@@@@@@@@@

 

جواد کدخدا در سال 1309 هجری شمسی در روستای قشلاق شهرستان بروجرد به دنیا آمده است .

 

وی می گوید : حدود 15 ساله بودم که برای اولین بار به همراه دوستم حسین شاملو به زورخانه رفتم و اولین بار هم خود او شکستم داد .

 

در آن زمان چند زورخانه در شهر بروجرد وجود داشت و بنده به زورخانه سید تقی می رفتم و 3 روز در هفته ورزش می کردیم و در آنجا کشتی پهلوانی هم می گرفتیم و جمعیت زیادی از مردم برای تماشا به زورخانه ها می آمدند .

 

بنده علاوه بر ورزش های زورخانه ای و کشتی پهلوانی ، در رشته وزنه برداری نیز فعالیت می کردم .

از هم دوره ای هایم می توانم عبدالله و یدالله جهانگیری و حسین شاملو را نام ببرم .

 

وقتی بنده حدود حدود 25 سال سن داشتم ، مرحوم نامجو به شهرستان بروجرد آمد و به خاطر دارم برنامه های مختلفی از جمله اجرای نمایش زورخانه ای و کشتی پهلوانی در حضور وی انجام شد .

 

در زمان قدیم بزرگان هر زورخانه تعیین می کردند که کشتی گیران با کدام حریف خود در گود زورخانه کشتی بگیرند یعنی مسابقه ها بر اساس وزن کشتی گیر یا دیگر شرایط امروزی نبود و ما بدون تشک و امکانات دیگر کشتی می گرفتیم .

 

در گذشته احترام به بزرگترها یکی از مهمترین اساس در ورزش بود اما هم اکنون رعایت این رفتار ها مثل گذشته برای برخی ورزشکاران مهم نیست .

 

اگر پیشکسوتان رشته های زورخانه ای و پهلوانی همت کنند ، با وجود امکانات زیادی که هم اکنون وجود دارد ، ورزش زورخانه ای شهرستان بروجرد همچون گذشته و شاید بهتر از آن رونق می گیرد و ورزشکاران زیادی را به خود جذب می کند .

 

در گود زورخانه علاقه زیادی به میل و کباده داشتم ، وزن هر کدام از میل هایم 20 کیلوگرم است .

 

بنده میدان داری هم می کردم حتی چندین بار اتفاق افتاد که مرشد هنگام میدان داری ام کم بیاورد و آخرین باری که وسط گود زورخانه رفتم حدوداٌ اوایل انقلاب بود البته الان هم با وجود سن زیاد ، صبح ها با دمبل ورزش می کنم .

 

ورزشکاران آن زمان از هیچ دارویی برای نیرومندتر شدن استفاده نمی کردند بلکه فقط با زور بازوی خود میل و کباده می زدند .

 

البته در آن زمان هم بین ورزشکاران چشم و هم چشمی و رقابت وجود داشت و هرکس بیشتر وزنه می زد انعام بیشتری می گرفت .

 

در بروجرد شخصی به نام نایب فتح الله بود که سینی مسی پاره می کرد .

 

پهلوانان آن زمان در اخلاق و رفتار اسوه بودند ، آنها مردم دار و با گذشت بودند ، از ضعیفان دستگیری می کردند و خداشناس بودند .

 

به دلیل علاقع ، پشتکار زیادی در ورزش داشتم و وجود سختی ها موجب نمی شد ورزش را رها کنم .

 

 به نظر بنده یکی از دلایل قوی بودن و استحکام بدنی ام این بود که کار و ورزش را در کنار هم انجام می دادم و همین امر موجب استقامت زیاد جسمی هم می شد ، لازم است بگویم بنده بازنشسته کارخانه نساجی هستم اما پیش از آن کارگر کوره بودم  .

 

از مربی های قدیمی ، ابوالقاسم کبابی مربی خیلی خوبی بود و عزت الله گلچهرانی شاگرد او بود که قهرمان کشتی کشور شد .

 

آن زمان اگر ورزشکاری در مسابقه ای شکست می خورد ، کسی باخت او را به رویش نمی آورد بطوریکه خیلی زود شکستش را فراموش می کرد ، اما در حال حاضر اگر ورزشکاری در مسابقه شکست خورد ، دیگر خیلی از او حمایت نمی کنند و پشتش را خالی می کنند .

 

ورزشکاران قدیم با وجود نبود امکانات در زمین خاکی و گلی با عشق و علاقه ورزش می کردند ، اما الان که امکانات لازم برای ورزش وجود دارد ، به نظر می رسد میل و رغبت جوانان به ورزش کمتر شده است .

 

پیام من به جوانان این است که از مواد نیروزا استفاده نکنند بلکه سعی کنند با استفاده از مواد طبیعی همواره سالم و سر حال بمانند چرا که اثرات این داروها موقتی و زود گذر است و متاًسفانه در بسیاری از مواقع موجب بروز عوارض بسیاری در بدن انسان می شود بطوریکه جداً سلامت ورزشکار را تهدید می کند ، پس بهتر است به هر قیمتی سلامت خود را به خطر نیندازند .